Bewuste hyperfocus

Eindelijk weer gelukt om te schrijven aan mijn trilogie na ruim 3 maanden een writer’s block.
Niets vervelender dan dat de stemmen en muzes in mijn hoofd zwijgen.

Plannen die in de soep lopen.

Al verliep het niet helemaal gesmeerd en zoals gewenst.
Mijn eerste plan was om ook maandagmiddag, dinsdag en woensdag te schrijven, maar dat liep anders dan gepland. Telkens kwam er iets tussen of liep er iets uit waardoor ik te weinig of helemaal geen tijd meer had om te schrijven, of waardoor mijn hoofd dacht ‘ja dag, je kans is verkeken hoor.” Dit zorgde voor behoorlijk wat innerlijke frustratie.

Donderdag besloot ik, net als deze week trouwens, alvast mijn blog te schrijven, zodat ik vrijdag vol kon richten op schrijven, dat hielp al een heel stuk, moet ik zeggen.
Zaterdag was ik van plan om vroeg te gaan hardlopen, zodat ik daarna volle tijd om te schrijven had, maar mijn tijd blindheid gooide roet in het eten, waardoor ik later dan gehoopt en gepland thuis en klaar was, en de knop niet meer om kon zetten.

Zondag besloot ik er weer vol voor te gaan.
Dit keer had ik voorbereidingen getroffen, zo had ik eerst alles gedaan wat ik moest doen (boodschappen moest nog) en eten en drinken stond naast me op tafel, zodat ik dat niet kon vergeten en het huis was ‘opgeruimd’.
Volle bak hyperfocus opgezocht door muziek, filmpjes en plaatjes op te zoeken.
Uiteindelijk van 11;00 tot 15;00 aan een stuk door geschreven, toen was ik leeg en vond ik het weer voldoende.

Hyperfocus voorbereidingen:

Ik heb, vind ik zelf, het ‘voordeel’ dat mijn hyperfocus niet altijd iets is wat me overkomt, maar ook iets is wat ik zelf kan triggeren en waar ik me bewust van ben wat de triggers zijn etc. Dit zorgt ervoor dat ik controle kan uitoefenen erop. Ik kan daardoor uitstel creëren of het juist bewust opzoeken. Ook kan ik voorbereidingen treffen om het goed te laten verlopen, zodat ik bv niet vergeet te eten en te drinken of ongehinderd ben in tijd of verplichtingen.

Hyperfocus creëren.

Als het gaat om mijn preoccupatie weet ik wat mijn triggers zijn voor een hyperfocus, daardoor kan ik ze bewust opzoeken. Bijvoorbeeld muziek of filmpjes draaien die het triggeren of het juist ontwijken als ik weet dat het me niet uitkomt.
Dit zorgt ervoor dat het me niet altijd zomaar overkomt.

Hyperfocus opzoeken.

Bij het schrijven is een hyperfocus super handig, ik kan veel schrijven in 3 uur.
Het nadeel is dat het me vaak leeg trekt aan energie en inspiratie.
Bij het schrijven zet ik mijn hyperfocus dan ook vaak in en zoek ik hem bewust op.

Hyperfocus vs de flow.

Veel mensen hebben weleens dat ze zich ergens in verliezen.

Toch zitten er veel verschillen tussen ergens in verliezen of hyperfocus.

• Hyperfocus heeft zo zijn nadelen, zoals dat je bv gaat dissociëren, dan zit je in een soort van ruimte vacuüm waar de rest niet bestaat, inclusief tijd en omgeving. Je bent je dan niet meer bewust van wat er om je heen gebeurt, vaak reageer je dan ook op automatische piloot zonder te beseffen wat er is gezegd en door wie. Alles gaat langs je heen.
• Hyperfocus kost enorm veel energie, omdat je hersens alle energie inzetten voor je hyperfocus en aandrijven op dopamine.
• Hyperfocus kan lang duren, bij mij duurt het minimaal 3 uur en is het max tot nu toe 15 uur (nee, geen typefout) non-stop. Ik begon om 13.00, reken maar uit hoe laat ik klaar was. Door de dopamine die je hierdoor meer dan normaal aanmaakt, kan je dit lang volhouden.
• Ik ben vaak ook niet degene die bepaald wanneer ik eruit kom, meestal is het een externe factor, zoals dat er iemand belt of dat hetgeen wat ik aan het doen ben klaar is.
• Na een hyperfocus ervaar ik een soort van desoriëntatie, vergelijkbaar met het plotseling wakker worden uit een vaste slaap, die gerust een hele dag kan duren. Ik kan de rest van die dag ook niets verder doen, door het gebrek aan energie en omdat ik de schakel naar het hier en nu niet meer kan maken.
• Mijn hyperfocus is iets wat me ook vaak genoeg overkomt, dan besluit ik even dit of dat te gaan doen en vervolgens is het zo een paar uur verder, waardoor ik weer in de problemen kom met andere afspraken, bv.
• Na een hyperfocus heb ik vaak hoofdpijn.
• Als ik tijdens mijn hyperfocus dissocieer, ervaar ik geluid, alsof ik onder water zit. Ik verwerk het niet en het gaat letterlijk en figuurlijk het ene oor in en het andere oor uit, of het komt vervormd binnen. Zo ook alles wat er gebeurd om me heen, ik zie wel dingen, maar verwerk het niet en ben me niet van dingen bewust, ook dit kan vervormd binnen komen.
• Kortom een hyperfocus is vaak veel intensiever dan als je in de flow ergens zit en ik heb er geen tot weinig controle op als ik me er niet van bewust ben. Bij de flow ben je je nog enigszins bewust van tijd en ruimte en kan je zelf beslissen dat je ermee stopt.

Controleren vs onderdrukken.

Ik ben van mening dat je de hyperfocus, preoccupatie en het dagdroom syndroom niet moet onderdrukken.
Het werkt net zoals een fles die je onder water drukt, hoe meer je hem naar beneden drukt hoe harder hij weer omhoog schiet. Door ermee te leren omgaan, je ervan bewust te worden en het te leren controleren en sturen, kan het je zelfs soms helpen.

Wat heb ik gedaan om controle te houden op het moment zelf?

• Zo heb ik bijvoorbeeld afgelopen zondag eten en drinken klaar gezet, om niet te vergeten te eten en te drinken. Mijn wekker gezet tussen 12.30 en 13.00, op een rustige toon, zo kwam ik langzaam uit mijn hyperfocus en kon ik bewust de keuze maken of nog even door te gaan of dan al te gaan lunchen.
• Ik heb alle andere dingen van tevoren gedaan, zodat ik nergens meer aan hoefde te denken.
• Ik heb bewust gekozen voor het weekend, omdat ik dan een lege agenda had, zo kon ik zonder op mijn tijd te hoeven letten, schrijven.
• Ik heb gezorgd voor makkelijk avondeten, dus hoefde ik niet ook nog eens na te denken over wat ik moest gaan eten.

Wil je hier meer tips en coping technieken etc over hebben?
Laat het mij gerust weten.