Hoge druk pan.
Ik weet even niet waar ik moet beginnen.
Wat een rare periode staat er voor mijn voor de deur en wat een onrustige periode heb ik achter de rug.
Laten we beginnen bij afgelopen weken.
Vorige week had ik de meest vreemde ervaring op het werk.
Ik dissocieer wel eens vaker, maar dan is het meer afdrijven van gedachten, maar deze keer was het meer alsof er knip en plak werk in mijn geheugen was gedaan.
Iemand wilde iets opwarmen en toen na een poosje het belletje ging, dat het klaar was, duurde het lang voordat er iemand kwam om het op te halen. Ik wilde het toen uit de magnetron halen, maar het was er al uit en ik heb niet gemerkt dat iemand het eruit heeft gehaald, kan me er niets meer van herinneren, ook niet of ik überhaupt even weg geweest was of heel de tijd in de spoelkeuken was gebleven. Alsof dat hele stuk uit mijn geheugen is geknipt en alles weer aan elkaar is gelijmd.
Het was niet druk ofzo, en ik merkte zelf ook nergens wat van, dit was voor mij voor het eerst dat ik dit zo ervaarde en ik ben er best wel van geschrokken in eerste instantie.
Dus naar het waarom gissen we nog steeds.
En toen.
Afgelopen weekend had ik een verjaardag en bij thuiskomst merkte ik dat ik enorm onrustig en gejaagd was in denken en doen.
Gelukkig was er een begeleiding vd slaapdienst die ik goed vertrouw, dus haar gevraagd of ze even tijd had.
Tijdens het gesprek hadden we het over de onrustige maand april die eraan zit te komen, maar ook de onrust van het af willen hebben van mijn trilogie voor Pasen.
Dus besloten om maandag een halve dag te werken, om per hoge uitzondering aan mijn verhaal verder te kunnen werken, zodat ik wat meer rust in mij hoofd zou krijgen.
Dat besluit heeft me zoveel geholpen, ik heb maandag in 3,5 uur de laatste 3 hoofdstukken kunnen schrijven, daarna wat gegeten en kunnen hardlopen met mijn hardloopgroep.
De rust in mijn hoofd was onmiddellijk.
Nu hoef ik alleen nog maar wat bij te schaven aan het verhaal en dan kan het verhaal vrijdag naar de proeflezers. De opluchting is groot.
Oké nu de verwachtingen voor april.
Allereerst hebben we Pasen natuurlijk, eerste paasdag hebben we paasbrunch bij mama en ik heb ik een belangrijk gesprek met mama over een privé project dat ik ga doen.
Tweede paasdag hebben we een verjaardag en ben ik ook weer bij mama.
2 april is het internationale dag van autisme en sta ik in Eindhoven als ervaringsdeskundige en en schrijfster.
Dan 10 april is de laatste dag dat ik begeleiding heb van een begeleiding die ik al 10 jaar ken.
12 april is mijn vader jarig, en dit jaar is mijn moeder afwezig, dus is het weer anders dan voorgaande jaren, waarbij we het altijd met z’n alle vieren bij mama thuis.
19 april is het definitieve afscheid van de begeleiding.
Dus volle bak en een vreemde maand april.
