Volle bak aan de slag.
Druk bezig met gesprekken over en weer deze weken.
13de eerst een gesprek gehad met mijn pber en Ursula.
Dit gesprek ging over een privé project waar ik mee bezig ben.
Dit project zal ergens in september plaats vinden en alleen voor genodigde.
Het wordt een huge project en heel belangrijk voor mij.
We hebben alvast een planning gemaakt t/m mei wat we wanneer doen. Verder hebben we afgesproken dat we tot mijn vakantie eind mei vooral het theoretische gedeelte af gaan maken, dus de inhoud van de presentatie op orde krijgen, duidelijk krijgen wie er komen, gesprek met mijn moeder heirover aangaan etc.
Na mijn vakantie vanaf juli gaan we de praktische dingen op orde maken en puntjes op de i zetten.
Ook hebben we afspraken gemaakt om ervoor te zorgen dat de controle goed blijft gaan en het niet uit de hand loopt.
Dat we er nu echt en gericht mee aan de slag gaan i.p.v. hier en daar een beetje, geeft me rust en duidelijkheid, net als de afspraken over de controle behouden.
20ste heb ik gesprek gehad met mijn mede ervaringsdeskundige Mario.
In juni heeft hij een presentatie over ADHD en ik had hem mijn hulp aangeboden hierbij.
Veel gehad over de manieren van presenteren die ik gebruik; uitgelegd dat ik vooral inzet op interactie en ook waarom dat is.
Mario vond vooral het idee van onderwerpen over ADHD in een doos doen en rond laten gaan, daarna bespreken en vragen hoe iemand erover denkt, een leuk idee. Hij gaf ook aan dat hij dat ook kon gebruiken bij zijn presentaties over verslaving.
Samen met zijn coach de ideeën verder uitgewerkt en besproken.
Nog wat inzichten gegeven over ADHD en verwijzing naar mijn blog over pannenkoeken bakken gegeven, om executieve functies uit te leggen.
Zijn coach vertelde over iets wat zij leuk vond over het krijgen van een staande ovatie.
Was een leuk idee voor ons om over na te denken.
Voor meer info over Mario als ervaringsdeskundige check de website van het consortium.
Ook veel kunnen lachen en het was weer amazing om bij te kletsen met Mario.
Ik vind het geweldig dat ik 3 vrienden heb over gehouden aan mijn opleiding, ook al spreken we elkaar niet veel en zien we elkaar nog minder, de connectie en verbondenheid blijft.
Naderhand nog even nagepraat met Ursula en wat andere dingen besproken.
Aan het eind van de dag ook nog even met mijn pber kunnen spreken.
Al met al een positieve fibe en vooral alle 2 de dagen even bij moeten komen van alles.