Als schrijfster krijg ik vaak de vraag; waar haal jij je inspiratie vandaan?

Dan vertel ik over mijn dagdroomwereldje, net zoals ik dat jullie heb verteld en dat ik daar mijn inspiratie vandaan haal.
Daar wonen namelijk mijn muzen.

Met mijn muzen heb ik een haat liefde verhouding.

Als ze ideeën hebben zijn ze briljant, maar ze zijn op bepaalde punten nog erger dan ik.
Ik bedoel ik heb een gevoel voor timing als een dooie tak, daar heeft ooit nog leven in gezeten, maar zij hebben een gevoel van timing als een steen.
5 minuten voor ik ga slapen, als ik bezig ben, als ik op de wc zit of onder de douche sta, dan komen ze met de meest briljante ideeën, maar als ik werkelijk de tijd ervoor neem om te schrijven ho maar.

Ik heb het geheugen af en toe als een gaten kaas, maar die van hun is een grote bermuda driehoek, ik bedoel ze zijn nog erger dan een stel bejaarde dementerende bij elkaar.
Dan ga ik er voor zitten en dan krijg je dit;
‘Nou kom maar op.’
‘Huh?’
‘Ja kom maar op,’
‘Huh’
‘Ja jullie hadden toch briljante ideeën.’
‘Huh hadden wij ideeën?’
‘Ja, ik moest jullie nog tot stilte manen’
‘Geen idee.’
‘Oke, dan niet’

Ik sta op en loop nog geen 3 stappen van mijn laptop om wat anders te gaan doen;
‘Oh ja!’
‘Ja lekker dan.’

Jullie dachten dat ik veel kan kletsen? Dan moet je die muzen van mij eens horen, ik bedoel volgens jullie kan ik 5 kwartier in een uur lullen, zij breken dat record met gemak. Ik krijg BIJNA medelijden met jullie, ik zeg bijna! Want mijn verhalen zijn of zo hilarisch of zo interessant dat jullie het niet erg vinden om ernaar te luisteren, maar ik heb bijna medelijden met jullie.

Maar als we een goede samenwerking hebben en ze creëren een heerlijke hyper focus dan flans ik vaak super verhaal in elkaar in 3 uur of meer.

Een verhaal dat inhoudelijk zo stevig staat als het huis van de derde van de 3 biggetjes, die kreeg de wolf ook niet omver.

Punten en komma’s is een heel ander verhaal.
Laatst kreeg ik de tip, lees je verhaal hardop voor en waar je een rustpauze hoort, moet een komma komen.
Werkelijk, dat advies geef je aan een adhder! Ik bedoel ik vertel mijn verhaal in 1 adem, waar de flip de duck badeend moet een komma dan komen?

Maar gelukkig heb ik daar mijn proeflezers dus voor, die kijken op inhoud en op grammaticaal alles na.
Wel grappig ik heb 6 proeflezers en alle 6 komen ze vaak met andere opmerkingen over de komma’s, ik denk dat is toch vastgelegd, nog net niet wettelijk maar dat is toch algemene kennis. Kijk dat ik dat moeilijk vind geen PUNT, maar dat 6 andere ieder wat anders zeggen?

En dan zeggen ze dat mensen met autisme geen humor hebben!
En weer een foute aanname over mensen met autisme doorbroken vandaag, we zijn lekker op gang he zo !