Schakeltijd bij autisme.
Schakeltijd.
Een van de lastige onderdelen van autisme is de schakeltijd, zelfs voor dingen zoals een wandeling maken of gaan hardlopen heb ik schakeltijd nodig.
Veel mensen zien vanaf de buitenkant dat ik spontaan dingen onderneem, wat vele niet zien is dat het spontane eigenlijk wel meevalt en ik lang van te voren al schakeltijd heb genomen i.v.m autisme.
Normaal is schakeltijd geen probleem of in ieder geval makkelijker te overbruggen, ondanks mijn autisme, afgelopen zaterdag was een ander verhaal.
Ik was van plan te gaan hardlopen. Nou hoef ik jullie niet te vertellen wat een pokkenweer het was, maar het wisselende en onvoorspelbare weer gaf nu een totaal nieuwe drempel om te overwinnen met schakelen en autisme.
Om dat te verduidelijken zal ik de situatie schetsen zoals hij was.
Ik was in eerste instantie van plan om om 10:00 te gaan hardlopen, dat had ik rond 8;00 al besloten, dus schakeltijd zat voor mijn autisme. Om 9;55 keek ik nog even naar het weer en zag dat er binnen het uur een enorme stortbui aan zat te komen, waar ik niet op zat te wachten. Dus het vertrek werd verschoven, maar elke keer dat ik keek vlak voor vertrek schoof de bui mee, leek het wel. Omdat ik niet direct kan vertrekken, want mijn autisme hoofd heeft schakeltijd nodig om een soepele overgang van het een naar het ander te maken, kon ik ook niet besluiten ik ga nu, want nu is het droog. Het werd vaak ‘het valt toch mee of het is nu droog over 5 minuten kijk ik even naar het weer wat de voorspelling is van een uur en als het dan zo blijft dan ga ik,’ en telkens was het verschil tussen de voorspelling en de werkelijkheid groot.
Door het probleem van de schakeltijd, werd het dus dat ik uiteindelijk helemaal niet ben gaan hardlopen. Maandag ging het trouwens net zo.
Ik baal dan enorm van het schakelprobleem, want uiteindelijk had ik prima kunnen gaan hardlopen, want de bui viel mee of viel pas in de avond.
Nieuwigheid & doel.
Normaal is het schakelen geen groot probleem, omdat het vaker gebeurt dat er niets plotseling tussenkomt of ik over die drempel heen kan stappen, maar nu niet.
Hetgeen wat ik ook bij mezelf opmerkte was dat het schakelprobleem i.v.m. weer pas sinds kort opspeelt. Tot voor kort had ik minder vaak problemen met schakelen, vaak omdat ik de instelling had van zolang het droog is bij vertrek ga ik, en ik een route heb die makkelijk kan worden ingekort, zonder echt te hoeven stoppen.
Mijn doel is weer terug te gaan naar die instelling en daardoor hopelijk weer makkelijker te kunnen schakelen.
Alleen dan? nee hoor.
Op andere punten zit het schakelen me meer in de weg als iets plotseling opspeelt wat een grote impact heeft op mijn planning.
En vaak ook als ik iets wil gaan doen, iets leuks vaak ook nog, dat de schakel tussen idee en uitvoer wegblijft of ik toch besluit het niet te doen ook al vind ik het leuk, waarom dat is weet ik eigenlijk niet.
Maar belangrijker is de oplossing die ik half om half heb gevonden voor het schakelen; als ik het idee met andere deel, is dat of een stok achter de deur voor mij of wil diegene me helpen of mee en dan is het voor mij makkelijker.
Een voorbeeldje; ik wil koekjes bakken, want dat vind ik leuk. Ik weet dat als ik het voor mezelf besluit, ik er vaak toch vanaf zie, waarom nogmaals geen idee, dus deelde ik het met mama en gaan we binnenkort een keer samen koekjes bakken.
wil je meer tips hierover geef me de 5 heeft handige tools hiervoor.
