Terugblik januari.
In een paar woorden samengevat: totaal niet autisme vriendelijk.
Veel veranderingen, dingen die niet duidelijk waren, schakelen etc.
Aaah ik kan niet eens meer op woorden komen nu, zo vol zit mijn hoofd, maar ik zal proberen het duidelijk te bloggen.
Ik zal kort proberen te beschrijven wat er in me omging.
Ik kon moeilijk op woorden komen, mijn hoofd was een warboel en chaos, ik zag overal tegenop en alles voelde als de welbekende druppel die de emmer kan doen overlopen.
Helaas waren alle situaties, situaties waar ik niet onderuit kon en die ik alleen maar kon ondergaan.
Achteraf gezien was een van de eerste signalen dat het te veel begon te worden dat mijn hoestbuien weer de kop op kwamen zetten van de spanning. Als ik terug kijk merk ik ook op dat ik sneller getriggerd was tot overprikkeling en dingen/situaties veel sneller dan normaal te veel waren. Ik besef me nu ook dat ik sneller het overzicht kwijtraakte en de draad kwijt was. Paniek zette sneller in en stress was hoger dan normaal.
Waar te beginnen?
Allereerst de overprikkeling met nieuwjaar, waar ik al eerder een blog aan had gewijd.
Daarna gesprek op gesprek op gesprek; eerst op mijn werk, zodat de signalering en de rapportage tussen thuis en werk goed verloopt, vooral als straks mijn opleiding begint.
Daarna een gesprek om te kijken of we ergens een potje vandaan konden halen, binnen de stichting waar ik woon, voor mijn website.
Daarna kennismakingsgesprek met mijn coach voor tijdens en na de opleiding, dus weer een nieuw gezicht.
Tussendoor ook nog te horen gekregen dat degene die aangaf mijn coach te willen zijn, uiteindelijk afviel i.v.m. de onmogelijke combi werk/coach.
Ook nog de verandering dat ik i.p.v. maandag en donderdag, maandag en dinsdag werk i.v.m. school op donderdag.
Toen kreeg ik ook nog privé wat dingen voor mijn kiezen die ik moest regelen en dat ging niet van een leiden dakje.
Als klap op de vuurpijl ook nog eens de vraag van mijn pber (persoonlijk begeleider) of de afspraak met mijn coach verzet kon worden, zonder verdere info met mogelijkheden en opties. Hierdoor kon ik geen compleet plaatje vormen in mijn hoofd en bleven er vele vragen onbeantwoord.
En ook nog een kennismaking met eventuele nieuwe begeleiding & de spanning die zich opbouwde voor mijn eerste schooldag.
Toen uiteindelijk 99% was opgelost kwam de ontlading van alle stress.
Ik kreeg pijn in mijn schouders van de spanning en zelfs tijdens het hardlopen kreeg ik mijn hoofd niet rustig. Thuis meteen begeleiding ingeschakeld en ff potje zitten janken, lachen en praten om alles kwijt te raken.
Ik merkte dat de balans fragiel was helemaal met het vooruitzicht dat ik geen moment had om ff alles rust te geven i.v.m. een verjaardag in het weekend, mijn hardloopplannen, die dus verzet moesten worden naar een andere dag, en vrijdag weer naar Magazijn076.
Maar ik wou ook niet de eerste beste keer al meteen me een dag afmelden op het werk, hoewel ik denk dat er niets anders opzat. Oh ja het besef dat ik maar weinig dagen heb voor mezelf speelde ook mee, want mijn coach komt voortaan op woensdag van 13:00 tm 15:00, daarnaast is woensdag mijn wasdag. Ik houd dus alleen het weekend over, waarvan ik 1 dag train op lange afstanden hardlopen en dat zo wil houden. Houd ik dus alleen 1 dag in het weekend over geheel voor mezelf.
Hier ga ik samen met mijn begeleiding de komende maand naar kijken hoe het gaat en of er iets aangepast kan/moet worden.
Ongemerkt toch in overprikkeling fase 4 gekomen (fase 4 is zwaarste voor mij).
Weer een wijze les geleerd: fase 4 ziet er niet altijd hetzelfde uit, maar is totaal afhankelijk van de oorzaak. De dingen die ik ervaarde op 1 januari, waren niet hetzelfde als de dingen die ik ervaarde eind van de maand, of in ieder geval een groot gedeelte.
Wat ik beide keren ervaarde was dat ik niet in staat was sociaal en communicatief te functioneren op mijn gewone niveau, kort in antwoorden (ik moest wat over mezelf vertellen tegen de nieuwe begeleiding, maar kwam gewoon niet verder dan mijn naam) en me afsluiten voor andere. Sneller praten, bijna gehaast kwam er ook bij kijken.
kortom een maand met twee gezichten.
geef me de 5 heeft handige hulpmiddelen om de feestdagen zo prikkelvriendelijk door te komen
