Alaaf!!! carnavaloptocht breda
Alaaf!!!!
Hebben jullie allemaal carnaval gevierd?
Ikzelf heb niet zoveel ermee, hoewel ik de optocht altijd wel leuk vind.
Dat ik er niet zoveel mee heb, heeft met veel dingen te maken:
De hoeveelheid prikkels en de drukte.
Maar ook dat ik er niet mee ben opgegroeid, mijn ouders komen uit Den Haag en we woonde in een dorpje omringt door, streng, christelijke dorpen, dus het was niet gebruikelijk om carnaval te vieren. Op school vierde we het wel, dus vandaar uit heb ik het meegekregen.
Maar goed, de optocht dus.
Soms moet ik kiezen voor mezelf: veel prikkels ervaren, overprikkeld raken, maar wel iets doen wat ik leuk vind of niet.
Tja ik koos voor de lol.
Vanaf het eerste moment was mijn lichaam zich bewust van alle prikkels.
Het schudden van het hek, als iemand eraan eraan ging hangen of er tegenaan kwam. De tas van de meneer achter mij, die regelmatig in mijn rug porde, omdat hij zo dichtbij stond. De mensen om me heen en hun gesprekken die ik allemaal opving. De muziek van de wagens, de felle kleuren en de stroboscopen die sommige wagens hadden. Daarnaast was het waterkoud, dus dat voelde ik ook, tot diep in mijn handen.
Maar op het gegeven moment merkte ik dat ik me minder bewust was van alle prikkels en toch wel kon genieten.
Toen de optocht klaar was, kreeg ik meteen een snack attack, door het verlies van energie van alle prikkels en de verwerking ervan.
En eenmaal thuis op de bank geploft en genoten van de stilte.
geef me de 5 heeft handige hulpmiddelen om met overprikkeling en spanning voor feestdagen om te kunnen gaan.
