Eindpresentatie voor de opleiding ervaringsdeskundige.

Begraaf talent niet in de aarde, maar zet het in de spotlight!

Mijn eindpresentatie als ervaringsdeskundige autisme & ADHD normale begaafdheid/ normaal functioneringsniveau

Hoe het allemaal begon:

21 weken geleden ben ik begonnen aan de verkorte opleiding tot ervaringsdeskundige op het Fontys in Tilburg, maar het begon natuurlijk allemaal al veel eerder.
Mijn begeleiding kwam met dit idee aanzetten of het niet wat voor mij was, dus hebben we na veel beraadt me aangemeld, toen begon het afwachten: ik heb geen LVB (lichte verstandelijk beperking) dus kom ik wel in aanmerking voor deze opleiding, pas ik wel in de klas, zijn er genoeg aanmeldingen om te kunnen starten?
Eindelijk kwam het verlossende woord eruit: ik mocht starten!

Toen kwam de allereerste schooldag, hierover kan je meer lezen in het blogje: eerste schooldag.

Langzaamaan vooruit:

Het eerste blok was voornamelijk kennis maken met elkaar, daarna volgde een blok over het ik verhaal, wat is je levensverhaal en hoe kan je iemand helpen met jouw verhaal. Met als eind doel voor dat blok een solo presentatie geven. (solo presentatie)

Weer een stukje verder:

Daarna volgde er een blok over het wij verhaal, waarin we op onderzoek uitgingen wat we met elkaar gemeen hebben en welke raakvlakken we hebben, zodat je jouw verhaal breed kan trekken en kan uitdragen naar andere en breed kan dragen; jij hebt dat niet alleen maar in het algemeen hebben veel mensen met een beperking dat. Met als eindopdracht het geven van een gezamenlijke presentatie met je coach ( samenwerkingsopdracht)
Tijdens dit blok kregen we ook een gastles van een andere ervaringsdeskundige, zij vertelde haar verhaal.

Daarna ging het laatste blok over presenteren en gingen we al richting het werken naar je eindpresentatie. ( eindpresentatie) en was er een gastles van een andere oud leerling die vertelde over haar presentatie en de verschillende manieren van presenteren.

Woensdag:

Eerst naar kapper mensen! Altijd belangrijk. Door een klein foutje hadden ze geen tijd voor highlights, dus dan maar alleen knippen en voor highlights een nieuwe afspraak gemaakt.
Deze woensdag was de laatste woensdag dat ik mijn coach zou spreken over school, hierna gaat het voornamelijk over werkopdrachten. En omdat het de laatste woensdag was voor de eindpresentatie besloten we dat te vieren met een lekkere lunch bij de Hema.

We bespraken alvast een beetje de plannen voor hierna en wat mijn wensen waren voor doelgroepen als ervaringsdeskundige etc. Maar we hadden het vooral reuze gezellig.
Thuis de spullen gepakt en klaargezet voor de volgende dag, nog even snel een kledingcrisis opgelost met Lieke. Toen vroeg erin, want morgen weer vroeg op.

Wakker worden!

Om 07:00 ging mijn wekker en sprong ik naast mijn bed. Nog even snel gedoucht en toen aankleden en eten. Daarna met alle secuurheid die een ADHDer kan hebben mijn make up gedaan en genoten van mijn rust. Om 08;00 stond mijn taxi (begeleiding die mee zou gaan naar presentatie) al klaar voor vertrek, snel alles inladen en gaan!

We gaan van start!

Toen eenmaal iedereen van ons was gearriveerd, kon je goed merken dat iedereen vol zenuwen zat, het was een drukte van jewelste. Dus ons plan om te beginnen met ademhalingsoefeningen lag als snel in het water, ook vooral omdat de eerste genodigde al vroeg binnen waren.

We heten iedereen welkom op deze dag:

Onze docenten Lisette en Stefan opende de dag met een welkomstwoordje en korte huishoudelijke mededelingen. Gevolgd door een welkomstwoordje van het hoofd van de sociale opleidingen van Fontys. En een kort woordje van Karin, de coördinator van het Consortium.

We bijten de spits af:

Daarna gingen we van start met de allereerste presentaties.
Marjolein mocht de kop afbijten met haar presentatie, ondanks de zenuwen deed ze het hartstikke goed, met af en toe wat hulp van Lisette, maar voor iemand die vanaf het begin van de opleiding nooit met iets als eerste wou, en dan nu haar eindpresentatie als eerste deed, hartstikke knap en trots op haar natuurlijk.
Gevolgd door nog een presentatie van Naomi, die ook knalde met haar presentatie!

Gevolgd door een korte pauze om even wat te drinken en tot rust te komen.

Ik mag de spits afbijten voor het 2de gedeelte van de dag:

Na de pauze mocht ik beginnen met mijn presentatie.
Ondanks dat ik het gevoel had te ratelen van de zenuwen en over mijn woorden te struikelen, kreeg van veel mensen te horen dat dat absoluut niet was.

Ik kan jullie nu wel een heel verslag gaan geven van mijn presentatie, maar je kan het ook voor jezelf zien, via onderstaande YouTube filmpje.

De reacties waren zoals gehoopt enthousiast en verrast, omdat mijn coach de enige was die alles al had gezien, de klas had alleen de powerpoint gezien maar nog niet de inhoud en mijn moeder en begeleiding helemaal nog niets, die wisten alleen wat ik ze had verteld.
daarna het trotse moment van diploma uitreiking.

Hoe vergaat het de rest?

Daarna mochten Mario & Jacky hun presentatie geven, en zoals verwacht, ondanks hun eigen zenuwen en twijfels, knalde ze een top presentatie neer! Die zeer indrukwekkend was ook qua wat ze vertelde over wat ze hadden meegemaakt.

Pauze:

Eindelijk was het pauze & lunchtijd. De heerlijke broodje en koffie, thee of water stonden al klaar voor ons. Natuurlijk eerst gesprek met de hoge heren van het bestuur van Amarant die naar onze presentatie kwamen kijken. Ze waren zeer geïnteresseerd en gaven meteen aan dat ze het interessant zouden vinden als wij een keertje voor het bestuur zouden spreken! Daarna ons spotlight moment met foto’s, heel veel foto’s

Even bij getankt en lekker kletsen met mijn moeder en begeleiding, die allemaal voor mij waren gekomen. Daarna gingen al mijn gasten weer naar huis.
Toen gingen we weer van start.

Na de lunch:

Na de lunch waren de laatste 5 presentaties aan de beurt.
Maar eerst nog een kort welkomstwoordje van onze docenten en de voorzitter van het Consortium voor de nieuwe gasten en wat huishoudelijke mededelingen.
Als eerste mocht Jurgen zijn presentatie geven. Ik merkte al wel dat mijn batterij al behoorlijk leeg was, dus sorry Jurgen, maar ik heb niet alles helemaal meegekregen. Maar wat hij allemaal vertelde over wat hij mee had gemaakt maakte op vele een diepe indruk, niet iedereen hield het droog.
Gevolgd door Esmée, die had wat problemen met haar spiekbriefjes, die waren door de zenuwen door de war geraakt, maar met behulp van Lisette kwam het allemaal goed, en ach geeft niets mag best zeggen we dan maar, voor de rest gaf ze een mooie presentatie.
Daarna kwam Ellen, niemand van ons had haar presentatie nog gezien, dus dat was voor ons ook een verrassing. Met af en toe hier en daar een goed gemikte grap hield ze het luchtig. Maar ze kon ook heel goed verwoorden wat haar doelen waren voor de toekomst en hoe dat gelinkt was aan haar verhaal, super gedaan hoor!

En weer even een korte pauze.

Daarna op naar de laatste 2.

Lieke mocht als eerst na de korte pauze en gaf een super presentatie, waaruit maar weer eens bleek dat ze al veel ervaring heeft in het geven van presentaties en het werken met powerpoint. Super trots op je meid!
Last but certainly not least kwam onze grote knuffelbeer Francois aan de beurt.
Zijn verhaal was krachtig en is een mooi voorbeeld van positiviteit en kracht, niet anders verwacht van hem natuurlijk!

Tot ziens!

Toen was het alweer klaar met onze presentaties.
Uiteraard is iedereen van ons geslaagd als ervaringsdeskundige met vlag en wimpel, en als het aan mij ligt cumlaude!
De docenten hadden voor iedereen een echte afstudeerhoed, een roos en een potje NIVEA, voor uitleg hierover zie blog NIVEA.
Nog even een dankwoordje van Lisette en Stefan.

Feest!

Borreltijd!
Nog even snel me omgekleed & toen met z’n alle op de foto.
Gevolgd door een keigezellige borrel.
Ik merkte dat mijn hoofd vol zat en alles eigenlijk te veel werd, maar was eigenwijs en bleef toch hangen.
Na een klein half uurtje/uurtje gingen we met een paar nog even onze spullen halen uit het lokaal.
Toen we weer terugkwamen waren er al veel vertrokken, dus vertrokken wij ook. Al mijn spullen waren gelukkig al meegenomen door mijn begeleiding, dus ik hoefde niet veel mee te nemen.

Toen was de dag alweer voorbij!

In de bus terug even snel alle berichtjes gelezen. Ik was de enige van ons in de bus, op een gastdocent die ook bij de presentaties was, na. Dat was wel een dubbel gevoel ,na al die weken samen met klasgenoten in de bus en trein te hebben gezeten, ineens alleen. Maar ook wel lekker rustig.

Op het treinstation haalde in nog net de trein naar Dordrecht, maar ik had beter kunnen wachten, want het was stervensdruk in de trein en ik heb bijna heel de reis moeten staan.
Op CS Breda aangekomen besloot ik lekker naar huis te lopen, in de hoop wat tot rust te komen, maar helaas was het druk in de stad dus nog volop geluid. Wel lekker even kunnen wandelen.
Thuis nog even begeleiding gehad en kunnen ventileren, daarna mama nog even gesproken.
Toen lekker douchen en in pyjama op de bank hangen, want wat was ik moe.

Thuis vond ik nog een verrassing van mijn coach, die had het verstopt in een van mijn attributen, daarnaast had ik docenten en klasgenoten en ieder wil wil, gevaagd om wat in een schriftje te zetten. Thuis kon ik op mijn gemakje lezen wat sommige erin hadden gezet, dat wordt een blijvende herinnering aan een geweldige tijd!

De vrijdag erna:

Vandaag dus.
Eerst lekker uitgeslapen, en daarna op mijn gemakje gedaan.
Spontaan besloten om naar de warme bakker te lopen voor twee heerlijke verse broodje, voor de lunch en bedacht dat ik vanavond pokebowl ga bestellen en laten bezorgen.
Nog nooit eten thuis laten bezorgen, dus wat word ook een eerste keer voor mij.
Tussen ontbijt en lunch deze blog geschreven en straks lekker mijn broodjes eten.

En toen?!

Natuurlijk hoop ik dat het niet hierbij blijft. So wie so hebben we met de klas afgesproken dat we contact houden en gaan de dames Lieke en Jacky en ik ook nog vaak afspraken om gezwellie wat te gaan doen, er komt uiteraard een reunie!
Maar ik hoop ook dat ik mijn kracht als ervaringsdeskundige ADHD & autisme nog vaak in mag zetten om ogen te openen en de maatschappij inclusiever te maken & te leren hoe ze iemand die neurodivergent is het beste kunnen helpen.

MOCHT JE ME WILLEN BOEKEN ALS ERVARINGSDESKUNDIGE DAN KAN DAT VIA ONDERSTAANDE LINK.
!GEEF EVEN AAN DAT HET OM MIJ GAAT, WANT HET GAAT VIA EEN CENTRALE MAIL VAN AMARANT!
Jody Hens – consortium Ervaringsdeskundigheid