It’s time to run for those who can’t

Afgelopen zondag was de eerste wedstrijd van het hardloopseizoen voor het roze gevaarte. De wings for life. Een hardloopwedstrijd waarbij de opbrengst volledig gaat naar onderzoek voor o.a. dwarslaesie.

Het bijzondere aan deze race is; dat hij wereldwijd plaatsvind en ook overal op hetzelfde moment start. Hier in Nederland startte hij om 13:00 maar in New Zealand startte hij op exact hetzelfde moment, alleen is het daar 12 uur later, dus om 01:00.

Daarnaast is er ook geen vaste finish, maar een catchcar. 30 minuten nadat iedereen was gestart gaat de catchcar rijden en die gaat steeds een stukje sneller. De catchcar is jouw finish, dus als hij je inhaalt ben je klaar.

Give me wings!

Mijn einddoel was de 10 km uitlopen, ongeacht of de catchcar me dan al had ingehaald of niet en dat is me precies gelukt, op de 10,12 km werd ik ingehaald.

Bij iedere 5 km was een drinkpost en stond een bus klaar om je weer terug naar de start te brengen.
Natuurlijk was deze bus propvol en moest ik staan, terwijl ik behoorlijk moe en redelijk overprikkeld was.
Daarnaast hadden we helaas ook een chauffeur die niet bekend was, want hij ging vanaf Galderen via Rijsbergen weer terug naar Breda, we hebben 45 minuten in de bus gezeten!
Maar goed, alles beter dan 15 km terug lopen naar huis.

Volgende keer denk ik, toch maar mijn sunflower keycord mee nemen, misschien dat het helpt en een iemand het herkend zodat ik in ieder geval kan zitten.

Mij wingmen, of eerder wingwoman, mams stond langs de kant en heeft de laatste 7 a 8 km mee gefietst met me als support, wat super fijn was.
Mams stond ook bij de start weer op me te wachten en ging samen met mij weer weg.
Thuis belde ze nog even om nogmaals te zeggen dat ze trots op me was.

Al met al een toprace met een geweldige sfeer, eentje die ik zeker vaker zal gaan lopen als het kan.

Het roze gevaarte gaat los.

Hoe ging mijn race?
En hoe zag het roze gevaarte eruit?
Zie foto’s hieronder

En weet je; aan iedereen die het roze gevaarte niet leuk vind of steunt? Pech gehad! Dan kom je me maar niet aanmoedigen, ik heb toch liever dat je er staat en me steunt ongeacht of ik in het roze ben of niet, dan dat je er staat omdat je denk dat het moet ofzo.